بیا به پـای دل خود سفـر کنیم امشب            ز کوچه‌های مدینه گـذر کـنیم امشب

خدا به زین عبادش عـطیه‌ای بخـشید            بـیا تـمام جهـان را خـبر کـنیم امشب

بـیا سـلام و درود و تهـیّـت خـود را            نثار این پـدر و این پسر کـینم امشب

در آسمان ولا مهر و مه هم آغـوشند            بیا نظاره شـمس و قـمـر کـنیم امشب

دگر به دیدن باغ بهشت حاجت نیست            اگر به باغ ولایـت نظـر کـنیم امشب

برای این که بگیریم عیدی از زهـرا            سـزد ارادت خود بیـشتر کنیم امشب

بپاس مقـدم دریا شکاف عـلم و کمال            ز اشک شوق نثارش گهر کنیم امشب

شب ولادت او در مدینه جشنی نیست            بیا ز غـربت او دیـده تـر کنیم امشب

تمام فرصت ما وقف خدمت بر اوست            چه حاجت است که کار دگر کنیم امشب

اگر که چشمه‌ای از معرفت شود پیدا            نهـال مـهـر ورا بـارور کـنـیم امشب

کـنار خـرمنی از عشق او بیا بنـشین            که فکـر تـوشه راه سفـر کنیم امشب

بگو به خـلق وفـائی ز جای برخـیزد            لباس خدمت بر او به بر کنیم امشب